Huisdieren spelen een zeer belangrijke rol in veel huizen over de hele wereld. Ze bieden liefde, genegenheid, plezier, en gezelschap aan vele individuen en families, en worden snel gewaardeerde leden van hun huishouden.
Maar wat gebeurt er als er iets misgaat, en onze dierbare Maine Coon katten ziek worden?
Maine Coons staan bekend als een zeer winterhard kattenras, maar zijn wel vatbaar voor het ontwikkelen van bepaalde Maine Coon gezondheidsproblemen. Deze omvatten heupdysplasie, hypertrofische cardiomyopathie, spinale musculaire atrofie, stomatitis, parodontale aandoeningen, polycysteuze nierziekte (PKD), en zwaarlijvigheid.
Alvorens een van deze indrukwekkende grote katten te kopen, moeten eigenaars ervoor zorgen dat ze de meest voorkomende Maine Coon gezondheidsproblemen kennen die hun kat kan ontwikkelen. Lees verder om meer te weten te komen …
Het is ook wetenschappelijk bewezen dat onze katachtige vrienden goed zijn voor onze gezondheid, omdat ze bekend staan om hun kalmerende invloed.
Inhoudsopgave
Maine Coon Gezondheidsproblemen
De Maine Coon kat is een van de oudste natuurlijke kattenrassen in Amerika, met een mysterieuze afstamming die onderzoekers al tientallen jaren intrigeert.
Hun zeer lange en dichte vacht staat erom bekend dat ze zelfs de strengste winters in New England kunnen overleven.
Ze hebben de reputatie een zeer winterhard kattenras te zijn, met een zacht karakter, waardoor ze bij uitstek geschikt zijn voor gezinnen met jonge kinderen.
Het is daarom waarschijnlijk geen verrassing dat het Maine Coon kattenras steeds populairder is geworden om te bezitten, vooral in de Verenigde Staten.
Ondanks deze lovende woorden, is het Maine Coon kattenras genetisch niet perfect. In plaats daarvan zijn ze, net als andere kattenrassen, vatbaar voor het ontwikkelen van bepaalde gezondheidsproblemen tijdens hun Maine Coon leven.
Daarom is het belangrijk dat kopers, voordat ze een Maine Coon kopen, de onderstaande tabel doornemen, zodat ze op de hoogte zijn van de belangrijkste Maine Coon gezondheidsproblemen waar ze op moeten letten.
1. Maine Coon Heupdysplasie
Heupdysplasie treedt op wanneer de heupgewrichten van de kat zich niet normaal ontwikkelen, met ontwrichting van de bal en de kom tot gevolg. De ziekte wordt gekenmerkt door een geleidelijke verslechtering en uiteindelijk verlies van functies van het heupgewricht.
Hoewel in het algemeen zeldzaam in de kattenwereld, wordt deze ziekte vaak aangetroffen bij grote kattenrassen zoals de Maine Coon, vooral als de kat raszuiver is.
Het treft meer vrouwelijke Coons dan katers en het is bekend dat het artritis veroorzaakt. Studies suggereren dat dit gezondheidsprobleem 18% van de Maine Coon populatie treft (bron 1).
Het is belangrijk dat fokkers hun fokkatten screenen op heupdysplasie, zelfs als hun katten geen uiterlijke tekenen van deze ziekte vertonen.
Dit komt omdat heupdysplasie een erfelijke ziekte is, die van generatie op generatie wordt doorgegeven wanneer beide fokouders het aangetaste gen doorgeven aan hun nakomelingen.
Hoewel deze ziekte niet als levensbedreigend wordt beschouwd, is het van vitaal belang dat eigenaren weten op welke waarschuwingssignalen zij moeten letten, aangezien heupdysplasie tot verlamming kan leiden.
Heupdysplasie Tekenen en Symptomen
Omdat deze ziekte veel voorkomt bij Maine Coon katten, moeten eigenaren letten op de volgende tekenen en symptomen. Hoe eerder de behandeling begint, hoe beter het resultaat (bron 1).
Vroege tekenen van heupdysplasie, zijn minder gemakkelijk te herkennen:
- Gewrichts laksheid of losheid
- Pijn in heupgewricht
Andere symptomen zijn:
- Onwillig om te springen, rennen of klimmen
- Minder lichamelijk actief
- Raspende geluiden als de kat beweegt
- Verminderde spiermassa in de dij
- De schouderspieren worden aanzienlijk groter omdat de kat meer gewicht op zijn schouders legt, in een poging om pijn te vermijden.
- Kat vindt het moeilijk om op te staan
- Kreupelheid aan de achterpoten is ofwel met tussenpozen ofwel aanhoudend. Meer merkbaar nadat een Maine Coon heeft geoefend.
- Maine Coons achterpoten zitten te dicht op elkaar
- Slingerende gang
- Katten heupgewricht range of motion vermindert
2. Hypertrofische Cardiomyopathie
Hypertrofische cardiomyopathie (HCM) bij katachtigen treedt op wanneer de spierwanden rond het hart verdikt zijn, wat een negatieve invloed heeft op de efficiëntie van het hart.
Het is niet bekend wat de oorzaak is van dit soort gezondheidsproblemen bij Maine Coons, maar onderzoekers vermoeden wel dat er een genetische component in het spel is. Deze theorie is gebaseerd op het feit dat de ziekte de neiging heeft alleen bepaalde kattenrassen te treffen waar bepaalde hart-genmutaties aanwezig zijn.
Volgens de Cornell Universiteit is HCM een van de meest gediagnosticeerde hartziekten bij katten (bron 1).
De prognose voor deze specifieke ziekte varieert aanzienlijk, hoewel wordt aangenomen dat bepaalde behandelingen de algemene levenskwaliteit van de kat aanzienlijk kunnen verbeteren.
HCM Symptomen
Een van de moeilijkheden bij het identificeren van hypertrofische cardiomyopathie is dat veel katten met deze aandoening geen tekenen vertonen van zelfs maar ziek zijn.
Een gebrek aan symptomen betekent echter niet dat u deze ziekte kunt negeren, aangezien HCM bij katten een plotselinge dood kan veroorzaken.
Een Maine Coon die lijdt aan HCM heeft waarschijnlijk de volgende gezondheidsaandoeningen:
- Bloedstolsels in het hart
- Trombo-embolie
- Acute pijn in de achterpoten of verlamming
- Snelle hartslag
- Hartritmestoornissen (hart slaat onregelmatig, te langzaam, of te snel
- Zwakke pols
In gevallen waar vocht zich heeft opgehoopt in en rond de longen van een kat, zijn de volgende symptomen vaak zichtbaar.
Deze factoren kunnen erop wijzen dat uw Coon congestief hartfalen heeft:
- Lethargie
- Ademhaling met open mond
- Snelle ademhaling
- Moeizame ademhaling
Als u een van deze aandoeningen opmerkt, breng uw Maine Coon dan onmiddellijk naar de dierenarts, om deze levensbedreigende ziekte uit te sluiten.
3. Spinale Musculaire Atrofie
Spinale Musculaire Atrofie (SMA) is een erfelijke genetische aandoening die de levensduur van uw Maine Coon kitten kan verkorten.
De ziekte zou niet dodelijk of pijnlijk zijn, maar zou wel een verzwakte spierontwikkeling veroorzaken.
De ziekte treedt op wanneer er een verlies is van motorische neuronen in het onderste ruggenmerg van een kat en de spieren in de achterpoten verslechteren.
SMA wordt gekenmerkt door een progressieve instabiliteit van de kat, een onvaste gang, en houdingsafwijkingen.
Maine Coon kittens met SMA zullen een normaal, gelukkig leven leiden, zolang ze binnenshuis gehouden worden, aangezien hun mentale functies volledig normaal blijven.
Eigenaren moeten kittens of katten met deze aandoening echter niet buiten laten, omdat zij een hoger niveau van verzorging nodig hebben dan katten die niet door SMA zijn aangetast.
Wanneer u een duur Maine Coon kitten koopt, vraag uw kattenfokker dan om bewijs dat hun fokkatten vrij zijn van dit genetisch defect.
Het bewijs kan zijn in de vorm van een DNA-test, die vaststelt of het genetisch defect al dan niet aanwezig is bij de fokkatten.
Als een fokker zijn fokkatten niet heeft gescreend om na te gaan of hun katten lijders zijn, of gewoon dragers van deze aandoening, wordt u aangeraden het aankoopproces niet voort te zetten.
Hoewel dit misschien een wat extreme reactie lijkt, wilt u alleen een raskat kopen van fokkers die waarde hechten aan de gezondheid en het welzijn van hun kat.
SMA Tekenen en Symptomen
Als uw Maine Coon kitten spinale musculaire atrofie heeft, zullen de symptomen al op de leeftijd van 3-4 maanden optreden.
Tegen de leeftijd van 5-6 maanden zal een kitten met deze aandoening het moeilijk vinden om op meubels te springen en kan enigszins onhandig lijken bij het naar beneden springen van hogere oppervlakken.
Dit komt omdat het kitten nu te zwak is in zijn bekkenledematen om gemakkelijk op en neer te springen.
Kittens die lijden aan spinale musculaire atrofie zullen spiermassa verliezen in hun achterhand.
Maine Coons met spinale musculaire atrofie vertonen de volgende symptomen:
- Achterwerk van kitten zwaait als ze lopen
- De houding van een kitten ziet er abnormaal uit
- Kitten zal moeite hebben om te springen
- Progressieve spierinstabiliteit en zwakte (bron 1)
- Fijne spiertrillingen en fasciculaties
4. Stomatitis
Een van de veel voorkomende Maine Coon gezondheidsproblemen die dit kattenras vatbaar is voor het ontwikkelen, is feline stomatitis.
Het kan zowel mannelijke als vrouwelijke Maine Coon katten treffen en wordt gekenmerkt door pijnlijke mondzweren en ontsteking van het tandvlees en de mond van de kat.
Als u merkt dat uw kat is gestopt met eten, vraag dan uw dierenarts om hem onmiddellijk te beoordelen op tekenen van stomatitis.
Dit is belangrijk omdat katten met deze aandoening niet kunnen eten omdat hun ontstoken tandvlees en mond het proces te pijnlijk maken.
Tekenen en Symptomen
Eigenaren moeten letten op de volgende tekenen en symptomen van stomatitis bij katten, omdat de behandeling van deze aandoening enige tijd in beslag neemt:
- Verlies van eetlust
- Onverklaarbaar gewichtsverlies
- Slechte adem
- Pootjes in gezicht of mond
- Het laten vallen van voedsel
- Rommelige vacht
- Schreeuwen als ze voedsel eten
5. Parodontale Ziekte
Parodontitis is een veel voorkomende gezondheidsprobleem dat het gebit en de mond van de kat aantast.
Het is ook bekend als “tandvleesaandoening” en bestaat uit drie stadia:
- Halitose
- Gingivitis
- Parodontitis
Ziekteverschijnselen mogen niet over het hoofd worden gezien, omdat parodontitis kan leiden tot nier- en hartklepaandoeningen, het zieke mondweefsel laat mondbacteriën door in de bloedbaan van een Maine Coon kat.
De ziekte wordt gekenmerkt door ontsteking van het weefsel rond de tanden van een kat, ook wel het parodontium genoemd.
De aandoening is gemakkelijk te voorkomen, mits eigenaren bijzondere aandacht besteden aan de mondhygiëne van hun katachtige.
Naar mijn mening is voorkomen altijd beter dan genezen. Om te voorkomen dat uw Maine Coon een tandvleesaandoening krijgt, kunt u dus het beste regelmatig de tanden van uw kat poetsen.
Voor meer informatie over hoe u kunt voorkomen dat Maine Coon gezondheidsproblemen krijgen met betrekking tot het gebit van uw kat, kunt u een kijkje nemen in mijn artikel “Interessante Maine Coon Tanden Feiten“.
Stadia van Parodontale Ziekte
Er zijn drie belangrijke stadia in parodontale aandoeningen:
a. Halitosis
Als een kat eet, komen er vaak etensresten vast te zitten tussen het tandvlees en de tanden.
Deze voedselresten gaan een interactie aan met de bacteriën die van nature in de bek van de kat leven, en het proces van verrotting begint.
Als het voedsel rot, komt er een onaangename geur vrij.
Halitosis wordt gekarakteriseerd door een stinkende adem. Dit stadium van parodontitis wordt als omkeerbaar beschouwd, en moet niet worden genegeerd.
Dus, als de adem van uw kat stinkend wordt, is het belangrijk dat eigenaren snel ingrijpen om ervoor te zorgen dat halitosis zich niet ontwikkelt tot parodontitis.
b) Gingivitis
Gingivitis ontstaat wanneer tandplak (een kleverige bacterie) zich ophoopt op het oppervlak van het gebit van de kat.
Het immuunsysteem van de kat zal op natuurlijke wijze proberen deze tandplak te verwijderen, door gifstoffen af te geven om het te bestrijden. Wanneer dit gebeurt, raakt het tandvlees van een Maine Coon ontstoken.
Gingivitis is een omkeerbare ziekte, die vermoedelijk 80% van de katten treft die ouder zijn dan 3 jaar.
Als de aandoening echter genegeerd wordt, zal deze zich ontwikkelen tot parodontitis, wat onomkeerbaar is. In dit soort gevallen is tandverlies bij Maine Coons waarschijnlijk.
Als de symptomen zich voordoen, moeten eigenaren onmiddellijk een professional vragen om het gebit van hun kat te reinigen.
Daarna moeten eigenaars een strikte verzorgingsroutine thuis toepassen, om ervoor te zorgen dat hun katten een goede mondhygiëne hebben (bron 1).
c) Parodontitis
Het laatste stadium van parodontale aandoeningen is parodontitis.
Het treedt op wanneer de gingivitis van een kat niet onmiddellijk wordt behandeld en wordt gekenmerkt door beschadiging van de tandvleesbanden, terugtrekkend tandvlees, en botverlies.
Hoewel deze aandoening niet omkeerbaar is, moeten eigenaars een dierenarts vragen om de toestand van hun kat te beoordelen, en de tandsteen die zich op de tanden van hun kat heeft opgehoopt mechanisch te verwijderen.
Vanwege de onomkeerbare aard van deze aandoening, kunnen eigenaren verdere schade alleen maar beperken. Voortdurende zorg is belangrijk om ervoor te zorgen dat deze Maine Coon gezondheidsproblemen geen invloed hebben op het welzijn van de kat.
6. Polycysteuze Nierziekte
Polycysteuze nierziekte (PKD) is een erfelijke aandoening waarbij katten worden geboren met cysten die op hun nieren groeien.
In de loop van het leven van een Maine Coons zullen deze cysten in grootte toenemen, in variërend tempo.
De meeste cysten groeien langzaam en zijn meestal pas zichtbaar als een Maine Coon zeven jaar oud is.
Als deze vochtzakken echter te groot worden, kunnen ze de nierfuncties van de kat aantasten, wat kan leiden tot nierfalen (bron 1).
Polycysteuze nierziekte wordt veroorzaakt door een autosomaal dominante genafwijking. Katten hoeven maar één ouder te hebben die besmet is met het defecte gen, om PKD te erven.
Zonder DNA-onderzoek is het zelfs niet altijd duidelijk dat een fokkat drager is van het defecte gen, omdat er geen tekenen of symptomen zichtbaar zijn.
Symptomen van PKD
Er zijn een aantal symptomen waar u op moet letten, die erop kunnen wijzen dat uw Maine Coon lijdt aan polycysteuze nierziekte.
Deze omvatten:
- Gewichtsverlies
- Verhoogde dorst
- Lethargie
- Verlies van eetlust
- Overgeven
- Frequent urineren
Als u zich zorgen maakt dat uw Maine Coon PKD heeft, vraag dan uw dierenarts om uw kat genetisch te testen op PKD. De dierenarts kan ook een echografie van uw kat laten maken.
7. Obesitas
Maine Coons zijn een van de grootste gedomesticeerde kattenrassen ter wereld, met het potentieel om maar liefst 40 centimeter in lengte te bereiken!
Ze worden vaak aangeduid als ‘zachte reuzen’ vanwege hun grote fysieke frame en zachte aard, dus wees niet verbaasd als uw mannelijke Maine Coon kitten tot 40 cm hoog wordt en een indrukwekkend gewicht heeft van 6,8-11,3 kg (15-25 lbs).
Helaas is een van de veel voorkomende nadelen van hun grote fysieke frame dat eigenaren niet begrijpen dat dit kattenras een langzamere groeisnelheid heeft dan normale katten.
Zij zijn zich er niet van bewust dat Maine Coon katten hun volledige fysieke omvang bereiken tussen 3-4 jaar oud, in plaats van op 2 jaar zoals andere kattenrassen.
Eigenaren die zich niet bewust zijn van deze feiten zullen vaak beginnen met het overvoeren van hun kat, zich afvragend waarom hun kat niet de gemiddelde Maine Coon maten heeft bereikt die op het internet worden vermeld.
Helaas is overvoeding een recept voor een ramp, omdat Maine Coons vatbaar zijn voor overgewicht, wat onbedoeld leidt tot veel extra Maine Coon gezondheidsproblemen, zoals artritis, hart-en vaatziekten en diabetes.
Er wordt ook gedacht dat zwaarlijvigheid de levensduur van uw Maine Coon verkort, tot wel twee jaar.
Conclusie
Concluderend kunnen we zien dat er verschillende belangrijke Maine Coon gezondheidsproblemen zijn om op te letten.
Hoewel sommige ziekten misschien niet levensbedreigend zijn voor uw dierbare Maine Coon, is het belangrijk dat eigenaren toch alle aandoeningen serieus behandelen.
Dit is vooral waar omdat kleine ziektes die onbehandeld blijven, vaak als katalysator werken voor andere, ernstiger ziektes die zich ontwikkelen.