De genetica van elk kattenras leidt tot hun eigen onderscheidende fysieke kenmerken, en Maine Coon genetica is niet anders.
Genetica heeft invloed op alles, van het temperament van een kat tot de grootte, kleuren en andere fysieke kenmerken.
In het algemeen leidt Maine Coon genetica tot grote, stevige katten met pluimen aan de oren en een brede borst. Hun vacht is lang en zijdeachtig, en ze komen voor in elke beschikbare vachtkleur, met uitzondering van patronen en kleuren die alleen specifiek zijn voor bepaalde kattenrassen (zoals color points).
Dit artikel behandelt welke aspecten van een Maine Coon genetisch erfelijk zijn, evenals manieren waarop u uw eigen katachtige kunt screenen om zijn genetische geschiedenis te ontdekken.
Inhoudsopgave
Maine Coon Genetica
De Maine Coon kat is ontstaan in Maine en is de oudste langharige kattenras in Amerika.
Het ras is op natuurlijke wijze ontstaan, en als zodanig is er weinig informatie beschikbaar over zijn ware geschiedenis.
Maine Coon katten werden erkend om hun stevigheid en hun goede manier van muizen, evenals hun zachtaardig karakter.
Na verloop van tijd begonnen mensen de Maine Coon te waarderen om zijn enorme omvang. Tegenwoordig kunnen ze variëren van 8 tot 25 pond!
In het algemeen is een Maine Coon’s grootte wordt sterk beïnvloed door de genetica van zijn ouders. Er is echter geen volledig nauwkeurige manier om precies te zeggen hoe groot een Maine Coon zal worden.
De grootte van een Maine Coon hangt af van zijn geërfde dominante eigenschappen. Zelfs als beide ouders van een kitten groot zijn, is er een kans dat het kitten twee recessieve eigenschappen erft, waardoor het kleiner wordt dan zijn ouders.
Toch zijn fokkers in de loop der tijd in staat geweest om steeds grotere nesten kittens te produceren, en de gemiddelde grootte van een Maine Coon is met de tijd alleen maar toegenomen.
Waarom de genetica van een Maine Coon van invloed is op de kleur en het patroon
Sommige kattenrassen komen slechts in een kleine verscheidenheid van kleuren en vachtpatronen.
Maine Coons, echter, zijn er in een verbluffende variëteit van kleuren, evenals meerdere verschillende patronen.
Maine Coon patronen
Hier zijn de patronen waarvan bekend is dat Maine Coons ze hebben:
1. Stevig
Solid Maine Coons hebben slechts één vachtkleur die volledig ongebroken en ongevlekt is.
2. Smoke
Een Maine Coon waarvan de vacht smokey is, komt in één effen vachtkleur, maar de kleur aan de basis van het haar vervaagt iets zodat de ondervacht lichter is.
3. Tabby
Het meest karakteristieke vachtpatroon voor een Maine Coon is tabby. Een tabby kat heeft donkerder strepen over zijn lichaam.
De drie verschillende tabby patronen die een Maine Coon kan hebben zijn:
4. Tabby en Wit
Dit is een patroon waarbij een Maine Coon over zijn gehele lichaam effen tabby is, met uitzondering van zijn borst en poten, die wit zijn.
5. Tortoiseshell
Komt alleen voor bij vrouwelijke Maine Coons die zowel rode als zwarte kleuring van haar ouders krijgen, een Tortoiseshell heeft een basiskleur van zwart met rode en crème vlekken.
6. Shaded
Dit patroon beschrijft een kat wiens vacht één effen kleur heeft met een donkerder versie van die kleur aanwezig in de gehele vacht, waardoor een mooi gearceerd effect ontstaat.
7. Shaded en Wit
Net als het tabby en wit patroon, komt hier een Maine Coon met een shaded patroon, alsmede wit op zijn borst en poten.
Maine Coon Kleuren
Terwijl sommige kattenrassen slechts in een select aantal kenmerkende kleuren voorkomen, kunnen Maine Coons in vrijwel elke mogelijke kleur voorkomen.
In totaal zijn er ongeveer 75 verschillende vachtkleuren mogelijk.
De drie hoofdkleuren die de vacht van een Maine Coon kan hebben zijn echter rood, zwart en wit.
1. Zwart
De pels van een zwarte Maine Coon bevat wat “eumelanine” wordt genoemd, dat door genetica kan worden verdund om in vele verschillende tinten en schakeringen te verschijnen.
Als een zwarte kat fokt met een verdunde kat, (die bleker van kleur lijkt) kunnen zij kittens krijgen met een verdunde zwarte vacht.
Deze zwarte verdunning wordt ook wel “blauw” genoemd, omdat hij verschijnt als een soort blauwgrijs.
Zwarte tabbies lijken ook bruin, omdat, terwijl hun strepen zwart zijn, de rest van hun vacht lichter van kleur is en niet langer zwart lijkt te zijn.
2. Rood
Rode Maine Coons kunnen ook verdund worden, zodat hun vacht crèmekleurig wordt.
De rode vacht kan er heel verschillend uitzien, afhankelijk van de kat, variërend van helder oranje tot een rossige roestkleur.
3. Wit
Wit bont is bont dat geen pigment heeft.
Hoewel de meeste Maine Coons niet effen wit zijn, zijn er veel katten van dit ras die witte vlekken hebben.
Samenvatting
In het algemeen hangt de vachtkleur van een Maine Coon volledig af van de genetica.
Deze drie basiskleuren (zwart, rood, en wit) kunnen worden verdund of gecombineerd om een krankzinnig totaal van 75 verschillende vachtkleuren te produceren.
Waarom Maine Coon genetica de kleur van de ogen beïnvloedt
Oogkleur wordt ook bepaald door de genetica van een kat, maar de genen die hiervoor verantwoordelijk zijn zijn niet aan de oppervlakte te zien.
Zelfs als beide ouders dezelfde oogkleur hebben, betekent dit niet per definitie dat hun kittens ook diezelfde oogkleur zullen hebben.
De kleur van de ogen wordt bepaald door de hoeveelheid melanine die aanwezig is in de iris van de kat. Dit betekent dat twee groenogige katten heel goed een kitten met gouden ogen kunnen krijgen.
Alle kittens worden geboren met zeer weinig pigmentatie, dus hun ogen zijn blauw gedurende de eerste paar weken van hun leven. Naarmate ze ouder worden, produceren ze echter meer melanine, wat kan resulteren in groene, gouden en koperen oogkleuren, en vele andere tinten.
Helaas is er geen echte manier om te bepalen wat de oogkleuren van een nestje zullen zijn.
Maine Coon Genetische Oogproblemen
Bepaalde kattenrassen kunnen vatbaar zijn voor specifieke ziekten of gezondheidsproblemen.
Als het om Maine Coon katten gaat, is het onwaarschijnlijk dat ze oog-gerelateerde problemen. Sommige kittens kunnen bijziend of verziend zijn, maar dit is zeldzaam.
In het algemeen zijn Maine Coons niet gevoeliger voor genetische oogproblemen dan enig ander kattenras.
Polydactyl Maine Coon Katten Genetica
Sommige katten kunnen polydactyl zijn, wat betekent dat ze meer dan het gebruikelijke aantal tenen hebben aan één of meerdere voeten.
Polydactylie kwam vroeger veel voor bij Maine Coon katten, omdat zij evolueerden in besneeuwde omstandigheden waar het nuttig was om grote, goed geïsoleerde voeten te hebben.
Polydactylie wordt veroorzaakt door een bepaald gen dat, omdat het dominant is, zeer waarschijnlijk wordt geërfd door de kittens van een polydactyle ouder.
De meeste fokkers zijn er echter in geslaagd deze genetische eigenschap uit te roeien, en de meeste Maine Coons zijn tegenwoordig niet polydactyl.
Maine Coon Genetische Ziekten
Zoals bij elk ander ras, kunnen Maine Coons vatbaarder zijn voor bepaalde erfelijke ziekten.
De meest voorkomende Maine Coon kattenziekten zijn:
- Spinale Musculaire Atrofie
- Heupdysplasie
- Hypertrofische Cardiomyopathie
1. Spinale Musculaire Atrofie
Spinale Musculaire Atrofie is een ziekte die de motorische neuronen van de wervelkolom van een kat atrofieert, wat uiteindelijk resulteert in een ongelijke gang en houding. Gelukkig is de ziekte pijnloos voor de zieke kat en leidt ze niet tot de dood.
Deze ziekte wordt veroorzaakt door een recessief gen. Als een kat één kopie heeft van het gen dat spinale musculaire atrofie veroorzaakt, zal zij de ziekte niet hebben, maar zal zij drager zijn.
Als de kat van beide ouders een kopie van het gen heeft gekregen, zal zij helaas wel de ziekte krijgen, die meestal binnen enkele maanden na de geboorte optreedt.
2. Heupdysplasie
Heupdysplasie is een andere veel voorkomende aandoening die bij Maine Coon katten voorkomt.
De gemiddelde Maine Coon heeft ongeveer 20% kans om de aandoening te krijgen, die resulteert in een abnormale heupontwikkeling.
Hoewel er niet zo veel bekend is over deze aandoening bij katten, is het waarschijnlijk een genetisch erfelijke aandoening.
Tenslotte, Maine Coons zijn ook vatbaar voor hypertrofische cardiomyopathie. In de meeste gevallen wordt deze aandoening geërfd door een genetische mutatie.
Volgens UC Davis Veterinary Genetics LaboratoryAls de kat één kopie van deze mutatie heeft, is de kans 1,8 keer zo groot dat hij de aandoening ontwikkelt. Als de kat twee kopieën van deze mutatie heeft, is de kans 18 keer groter dat zij de aandoening ontwikkelt.
Waarom de genetica van een Maine Coon van invloed is op zijn nageslacht
De genetica van een Maine Coon kat heeft een grote invloed op de vachtkleuren van hun nakomelingen. Bepaalde vachtkleuren zijn alleen mogelijk als één of beide ouders ook die vachtkleur hebben.
De zwarte kleur is het resultaat van het gen dat eumelanine heet, en ten minste één ouder moet dat gen hebben om kittens voort te brengen die ook dat gen hebben.
De rode kleur komt van een gen dat bekend staat als pheomelanine. Omdat dit gen geslachtsgebonden is, zullen rode kittens alleen voorkomen als de ouders van hetzelfde geslacht als zij ook rood zijn.
Omdat witte vachtkleuren het gevolg zijn van de afwezigheid van zowel eumelanine als pheomelanine, moet een witte vacht het resultaat zijn van ten minste één ouder die ook een witte vacht heeft.
Om een Maine Coon met wit te produceren, moet je deze fokken met ten minste één ouder wiens vacht ook wit bevat.
Tortoiseshell katten, die zowel rood als zwart bevatten, kunnen alleen voorkomen bij vrouwelijke kittens waarvan de moeder ook de kleur rood draagt.
Bovendien moet ten minste één van de ouders ook de kleur zwart dragen. Dit betekent dat een schildpadkitten kan voorkomen als de moeder rood is en de vader zwart, of als de moeder schildpad is en de vader een andere kleur heeft.
Maine Coon Genetische Testen
Misschien wilt u een genetische test voor uw kat laten doen om te zien welke aandoeningen hij kan overerven.
Bovendien zijn genetische tests nuttig voor fokkers als zij op zoek zijn naar het produceren of vermijden van specifieke eigenschappen. Genetische tests kunnen aantonen welke erfelijke vachtkleuren en patronen een kat kan hebben.
Fokkers screenen ook graag op ziekten zoals spinale spieratrofie, heupdysplasie, en hypertrofische cardiomyopathie.
Een aantal veel voorkomende plaatsen om tests voor uw eigen kat te krijgen is via genomia of MyCatDNA. Test kits kosten ergens tussen de $30 en $100, afhankelijk van waar je op wilt testen.
De nauwkeurigheid van deze tests wordt over het algemeen geschat op meer dan 90%.
Conclusie
Leren over Maine Coon genetica is waardevol als u geïnteresseerd bent in het fokken van uw eigen katten, of als u gewoon wilt weten welke eigenschappen u kunt verwachten bij het adopteren van uw eigen kitten.
Door te leren over hoe genetica de vachtkleur, het vachtpatroon, de oogkleur en erfelijke ziekten van uw kat beïnvloedt, zult u een veel beter idee hebben van waarom uw Maine Coons eruitzien zoals hij eruitziet, evenals waarom elke Maine Coon zo verschillend is.